De tachograaf is een apparaat dat transporteurs dagelijks gebruiken. Het geeft informatie over het voertuig en de werking ervan en over bepaalde activiteiten die de bestuurder in het voertuig uitvoert: afgelegde kilometers, snelheid, tijd, pauzes, rusttijden en perioden van andere werkzaamheden.
Het onjuiste gebruik van deze inrichting leidt tot bepaalde inbreuken die overeenkomstig EG-verordening 561/2006 worden gemarkeerd als rij- en rusttijden van een vervoerder.
Het wordt in Spanje al vele jaren toegepast, vroeger in analoge vorm en nu in digitale vorm.
Digitale tachograaf
De digitale tachograaf is een gedigitaliseerd systeem om de rijtijden en snelheden van transporteurs te controleren. Het is een van de meest betrouwbare evoluties van de analoge tachograaf.
Hoe werkt de digitale tachograaf?
Aan het begin van de dag moet de chauffeur de kaart in de tachograaf plaatsen. Nadat de kaart in de tachograaf is geplaatst, toont deze de tijd waarop deze voor het laatst is verwijderd.
De bestuurder moet handmatig de activiteiten invoeren die hij heeft uitgevoerd sinds het moment dat hij de kaart heeft verwijderd totdat hij deze opnieuw heeft ingevoegd, evenals het land waarin hij zich bevindt.
Zodra het voertuig begint te rijden, wordt de rijactiviteit automatisch geactiveerd. Als u rust of beschikbaarheid gaat nemen, moet u die activiteit handmatig selecteren en aan het einde van de werkdag, voordat u de kaart uitneemt, het land invoeren waar de werkdag eindigt of de autonome gemeenschap als die op Spaans grondgebied ligt.
Als algemene regel geldt dat de gegevens om de 90 dagen moeten worden overgedragen. Dit kan worden gedaan via de software van de fabrikant van de digitale tachograaf, waarmee gegevens naar een ander apparaat kunnen worden gedownload. Als deze optie niet beschikbaar is, kan de printer van de tachograaf zelf worden gebruikt.
Voordelen van digitale tachografen
Een van de belangrijkste voordelen van de digitale tachograaf is de controle, omdat deze zeer moeilijk te manipuleren is in vergelijking met analoge tachografen.
Dit type tachograaf maakt het mogelijk om de routes die de chauffeurs zullen volgen te optimaliseren, wat aanzienlijk helpt om de rijtijden en brandstofkosten op de routes te verminderen, wat uiteindelijk resulteert in aanzienlijke kostenbesparingen.
Een ander voordeel is de veiligheid, omdat de chauffeurs te allen tijde weten in welke staat het voertuig verkeert en of ze alle pauzes tijdens het vervoer goed nemen.
Welke voertuigen moeten een tachograaf gebruiken?
Op 1 januari 2006 werd de tachograaf verplicht gesteld voor alle voertuigen met een gewicht van meer dan 3.500 kg of die meer dan 9 personen vervoeren, inclusief de bestuurder. Voertuigen die al een analoge tachograaf hadden, moesten worden vervangen door een digitale tachograaf.
Wat gebeurt er met een tachograaf bij dubbele bemanning?
Indien er zich twee bestuurders in hetzelfde voertuig bevinden, hebben beide bestuurders hun eigen bestuurderskaart bij zich. De tachograaf heeft twee sleuven en elk van hen moet de kaart invoeren (bestuurder en copiloot), en ze moeten de kaarten wisselen wanneer dit passend is.
De regelgeving die de rij- en rusttijden reguleert voor voertuigen in het wegvervoer met een digitale tachograaf geïnstalleerd, die goederenvervoer verrichten, is Verordening (EG) nr. 561/2006.
Welke onderdelen van een voertuig heeft degene die een tachograaf gebruikt?
Een voertuig dat is uitgerust met een tachograaf heeft de volgende onderdelen:
- Voertuigunit: verzamelt alle informatie over de activiteit van de bestuurders, storingen die zich kunnen voordoen, pauzes, manipulatie van het systeem…
- Afstands- of snelheidssensor: Een systeem dat in een versnellingsbak wordt geïnstalleerd en de snelheid en het aantal kilometers van een voertuig registreert, dat deze transport- en veiligheidsgegevens vervolgens in gecodeerde vorm naar de bestuurderscabine stuurt.
- Tachograafkaarten: Kaarten die in de auto worden geplaatst. Er zijn vier soorten kaarten: bedrijfs-, chauffeurs-, test- en werkplaatskaarten.
Tachograaf: Rijtijden en rusttijden
De rij- en rusttijden die chauffeurs in het wegvervoer in acht moeten nemen.
Dagelijks rijden
Begin met een wekelijkse of dagelijkse pauze.
- Maximaal 9 uur per dag.
- Een maximum van 10 uur per dag kan twee keer in dezelfde week worden bereikt.
Wekelijks rijden
De totale rijtijd in een week mag maximaal 56 uur bedragen, met een tweewekelijkse rijtijd van 90 uur.
Een week wordt ingesteld tussen 00:00 op maandag en 24:00 op zondag.
Verplichte onderbrekingen in het dagelijks rijden
Om de 4,5 uur rijden moet de bestuurder een pauze van 45 minuten nemen zonder onderbreking.
- 4:30 uur rijtijd: Break 45 minuten
- 1:30 uur rijden: pauze 15 minuten
- 2:20 uur rijden: Pauze 30 minuten
Dagelijkse rust
Dagelijkse rust van ten minste 11 ononderbroken uren. De rust, op fractionele basis, kan worden uitgevoerd met een ononderbroken rust van 9 uur indien op dezelfde dag 3 uur rust is genomen.
Wekelijkse pauze
De minimale wekelijkse rusttijd is 45 ononderbroken uren rust.
Een bekorte wekelijkse rusttijd kan worden opgenomen in elke rustperiode van ten minste 24 ononderbroken uren maar minder dan 45 uren.
Tweewekelijkse rust
In twee opeenvolgende weken moet een vervoerder de volgende onderbrekingen hebben:
- 2 normale wekelijkse pauzes: één moet minimaal 45 uur duren.
- 1 normale en 1 verkorte wekelijkse rusttijd: 45 uur + 24 uur.
Boetes voor het niet naleven van de tachograafvoorschriften
In geval van overtreding van een reglement, door het niet naleven van de vastgestelde rij- en rusttijden, zullen de overeenkomstige sancties worden opgelegd.
Een van de volgende handelingen kan leiden tot een boete van 2.001 tot 4.000 euro.
- Geen tachograaf in het voertuig hebben of een van de onderdelen daarvan ontbreken
- De tachograaf niet gebruiken
- Een niet-goedgekeurde tachograaf gebruiken
- Niet beschikken over een digitale tachograaf
Vraag uw offerte aan in minder dan 3 minuten met slechts één klik.
