Veranderingen in de Spaanse wet op het wegvervoer.
In de preambules van deze nieuwe wet inzake goederenvervoer benadrukt de wetgever de “moeilijke situatie” waarin veel vervoerders en hun werknemers zich bevinden.
Gezien deze situatie is het verplicht om wettelijke maatregelen te nemen ter bescherming van vervoerders en, in het algemeen, de hele samenleving die afhankelijk is van wegvervoer voor toegang tot essentiële goederen zoals voedsel, brandstof en andere dagelijkse benodigdheden.
De wetgever erkent dat deze ongelijkheid een risico inhoudt op “spanningen in de dienstverlening en in de goede werking van de logistieke keten”. De implementatie van deze nieuwe regelgeving in het vrachtvervoer herdefinieert het kader voor derelatie tussen vervoerders en verladers.
Verbod op laden en/of lossen
De nieuwe verordening verandert het logistieke beheer van vracht door vervoerders te verbieden goederen te laden en te lossen met een maximaal toegestane massa (MMA) van meer dan 7,5 ton, wat betekent dat we het hebben over het vervoer van zware ladingen.
Uitzonderingen worden gemaakt voor specifieke diensten zoals verhuizingen en meubelopslag, vervoer van vloeistoffen in tanks, vervoer van aggregaten of kipvoertuigen.
Volgens de nieuwe transportwet is het laden van goederen de verantwoordelijkheid van de verlader, terwijl het lossen de verantwoordelijkheid is van de ontvanger.
De vervoerder mag deze taken, evenals het stuwen en ontstouwen, echter uitvoeren onder twee voorwaarden:
- Als de goederen een MMA hebben van minder dan 7,5 ton.
- Wanneer dergelijke activiteiten zijn uitbesteed en duidelijk zijn gespecificeerd op de factuur.
Automatische aanpassing van tarieven aan brandstofprijzen
De constante stijging van de brandstofprijzen is een van de grootste uitdagingen op logistiek gebied. De recente ongekende verhogingen slokken een aanzienlijk deel van de winst van de luchtvaartmaatschappij op.
Om dit probleem aan te pakken, voorziet de recente bijwerking van de regelgeving voor vrachtvervoer over land in Spanje in de verplichting om de tarieven te herzien, waarbij de stijging van de prijs van diesel of andere brandstoffen wordt opgenomen in de uiteindelijke kosten van de vervoersdienst.
Deze bepaling is van toepassing wanneer de prijsschommelingen meer dan 5% bedragen tussen het moment van het contracteren van de dienst en de uitvoering ervan. Deze tarieven moeten duidelijk worden gespecificeerd in de vervoersdocumenten, met name op de factuur.
Wachttijd voor laden en lossen beperkt tot één uur
Een lange wachttijd voor het laden en/of lossen van een voertuig verlengt de werktijd van de chauffeur onnodig. Deze situatie belemmert hun vermogen om hun gezinsleven te combineren, verkort de rustperiodes en kan een risico vormen achter het stuur.
Om een meer sociale en arbeidsduurzame logistiek en distributie te bevorderen, stelt de nieuwe wetgeving een maximale wachttijd van één uur in. Na het verstrijken van deze periode heeft de vervoerder het recht om compensatie te eisen voor de onderbreking. Het compensatiebedrag is gelijk aan de Publieke Indicator van Meervoudig Effect Inkomen (IPREM) per dag, vermenigvuldigd met 2 voor elk uur of deel van de wachttijd.
In 2023 is de IPREM €40/uur en kan er niet meer dan 10 uur compensatie per dag worden aangevraagd. In het geval dat de wachttijd wordt verlengd, voorziet de wet in een verhoging van de boete met 25% voor de tweede dag, en nog eens 50% als deze wordt verlengd tot een derde dag.
Sancties voor niet-naleving van de vervoerswetgeving.
Al deze maatregelen, samen met andere die gericht zijn op het voorkomen van de proliferatie van zogenaamde “brievenbusfirma’s”, die aanzienlijke oneerlijke concurrentie vertegenwoordigen, zijn verplicht. Bij niet-naleving kunnen expediteurs aanzienlijke boetes tegemoet zien, die kunnen oplopen tot € 6.000.
Wat is de impact van deze maatregel op het vrachtvervoer?
Naleving van de nieuwe transportwet heeft een aanzienlijke impact gehad op goederenvervoerbedrijven doordat een aantal van hun arbeidsvereisten werd aangepakt. Het heeft echter ook geleid tot de noodzaak om laad- en loshandelingen door verladers en ontvangers van goederen te herzien.
Bovendien zijn voor deze taken gespecialiseerde laad- en losbedrijven nodig, wat een stijging van de arbeidskosten met zich meebrengt. Daarnaast is het noodzakelijk om de processen voor inkomende goederen te optimaliseren en de coördinatie tussen verzenders en vervoerders te verbeteren, want minder vertragingen betekent minder extra kosten.
Er moet nog een norm worden opgesteld voor de certificering van laad- en losruimten met betrekking tot de beschikbare faciliteiten en diensten. Deze certificering wordt uitgevoerd door het ministerie van Transport, Mobiliteit en Stedelijke Agenda (MITMA).
