TRANSPORTE DE MERCANCÍAS PERIGOSAS ADR

Clase 1. Materiais e obxectos explosivos

Inclúe as mercadorías máis perigosas, non só os propios explosivos, senón todas aquelas que en determinadas condicións poden provocar explosións e mesmo incendios, ben por exposición a altas temperaturas, ben por rozamentos ou outras circunstancias que poidan modificar a súa natureza química. Dado o seu alto risco, o transporte deste tipo está especificamente regulado. Dentro deste grupo atópanse materiais pirotécnicos, como foguetes e petardos.

Clase 2. Gases

Esta tipoloxía inclúe un grupo variado de substancias con riscos moi diferentes, como a toxicidade ou a inflamabilidade, pero que presentan características gasosas específicas en determinadas condicións. Son deste tipo os gases comprimidos, como o nitróxeno e o osíxeno, os gases licuados, como o butano ou o propano, os cartuchos de gas a presión, como os aerosois, etc.

Clase 3. Líquidos inflamables

Son un tipo de líquido que, ao entrar en contacto cunha chama ou foco a alta temperatura, poden incendiarse. Nesta categoría inclúense os combustibles líquidos, como a gasolina ou o gasóleo, así como o alcol, vernices, etc.

Clase 4.1. sólidos inflamables

Son substancias en estado sólido que baixo a influencia da calor poden arder ou facer chispa. Algúns tamén poden xerar gases tóxicos na súa combustión. Neste grupo atopamos madeira, celuloide, compostos de fósforo, etc.

Clase 4.2. Substancias susceptibles de ignición espontánea

Esta categoría contén aqueles produtos que ou ben poden arder espontáneamente ao entrar en contacto co aire en pequenas cantidades, ou ben non se inflaman, senón que se quentan. Os tecidos de fósforo branco, graxos e oleosos, etc., son deste tipo.

Clase 4.3. Substancias que, en contacto coa auga, emiten gases inflamables

Aquí atopamos materiais que reaccionan coa auga desprendendo gases do tipo inflamable que ao entrar en contacto co aire poden provocar explosións. Aquí atopamos substancias como hidruros metálicos, sodio, potasio, etc.

Clase 5.1. Substancias comburentes ou comburentes

Son materiais que por si mesmos non son combustibles pero que, ao desprender osíxeno, provocan a combustión doutros. Por exemplo, peróxidos de hidróxeno estabilizados, cloritos, percarbonatos, etc.

Clase 5.2. peróxidos orgánicos

Son materiais como os oxidantes pero, ao ser máis inestables, teñen unha maior probabilidade de combustión, ademais de ser combustibles.

Clase 6.1. Materiais tóxicos

Este tipo contén unha gran variedade de substancias que químicamente non teñen moito en común, pero todas elas se caracterizan por un alto grao de toxicidade para o ser humano, o medio ambiente ou os animais. Exemplos desta categoría son os cianuros, os compostos de arsénico, etc.

Clase 6.2. materiais infecciosos

Son aqueles que conteñen axentes patóxenos que provocan enfermidades tanto en animais como en humanos. Aquí incluímos microorganismos, como virus e bacterias, etc.

Clase 7. Materiais radiactivos

Estes materiais emiten certas partículas e radiacións que causan danos ao tecido celular. Aquí temos combustibles nucleares, isótopos radioactivos, etc.

Clase 8. Materiais corrosivos

Pola súa composición, ao entrar en contacto provocan danos na pel e nas mucosas e, en caso de fuga, poden provocar danos nos elementos cos que entran en contacto. Os ácidos e os sales corrosivos entran nesta categoría.

Clase 9. Substancias e outros obxectos perigosos

Durante o seu transporte poden presentar perigos diferentes aos contemplados nas tipoloxías anteriores.

Última clase: Residuos tóxicos e perigosos

Nesta última categoría inclúense todos aqueles envases que conteñan algunha das substancias descritas nos apartados anteriores. O seu transporte, así mesmo, debe estar especificamente regulado para evitar danos.

Quen regula o transporte de mercadorías perigosas?

En primeiro lugar, é a MITMA, que marca a normativa que regula o transporte de mercadorías perigosas, a que regula este tipo de transporte, tal e como podemos comprobar no Real decreto 97/2014, do 14 de febreiro, publicado no BOE. Existen diferentes organizacións como o ADR (European Agreement Relating to the International Carriage of Dangerous Goods by Road), o RID para o transporte internacional de mercadorías perigosas por ferrocarril, o IMDG (International Maritime Dangerous Goods) que se aplica ao transporte marítimo internacional ou a ICAO para o transporte marítimo internacional. transporte por vía aérea.

En todo caso, a empresa de transporte e o condutor de vehículo que transporte mercadorías perigosas deberán ser informados das distintas normativas sobre cargas de mercadorías perigosas.

Que datos debe conter a carta de porte que acompaña un transporte de mercadorías perigosas?

1- Número ONU que debe ir precedido das letras “UN”.

2- Denominación oficial de envío e ficha técnica.

3- Deben indicarse os números de modelo da etiqueta. Para materiais explosivos, tamén debe indicarse o código de clasificación e as etiquetas de risco. En canto aos materiais radioactivos, a clase número "7". Para o litio, os números ONU 3090, 3091, 3480 e 3481 o número de clase "9".

4- Grupo de embalaxe “GE”

5- O número de paquetes e descrición.

6- Cantidade total de cada mercadoría perigosa xunto co número ONU.

7- Nome e enderezo do/s emisor/s.

8- O nome e enderezo do destinatario.

9- Declaración conforme ao disposto en calquera convenio singular.

10- Cando proceda, o código de restrición do túnel deberá figurar tamén en maiúscula.

Transvolando Ten as garantías do empresas de transporte de mercancías perigoso ofrecendo solucións e seguridade para os nosos clientes